ເພື່ອລະນຶກວັນກໍ່ຕັ້ງນະຄອນຫລວງວຽງຈັນຄົບຮອບ 450 ປີ, ພັກ-ລັດ ຖະບານ ໄດ້ລົງທຶນນັບເປັນຈຳນວນມະ ຫາສານເຂົ້າໃນການກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງຕ່າງໆ ເພື່ອຄວາມກ້າວໜ້າຂະຫຍາຍຕົວ ແລະ ເຮັດໃຫ້ໃບໜ້າໃບຕາຂອງນະ ຄອນ ຫລວງພົ້ນເດັ່ນຂຶ້ນ ຄືເສັ້ນທາງສາຍຫລັກຈາກ 4 ແຍກທາງເລກ 13 ໃຕ້ (ໄຟແດງດົງໂດກ) ຫາຂົວມິດຕະພາບ ແລະ ໃຫ້ສັນຍານາມວ່າ: ເສັ້ນທາງ 450 ປີ ຄືກັບເສັ້ນ ທາງສາຍສຳຄັນອື່ນໆທີ່ມີຊື່ສະເພາະຂອງມັນ ເພື່ອເປັນອານຸສອນແກ່ວັນສ້າງຕັ້ງເມືອງວຽງຈັນເປັນນະຄອນ ຫລວງຂອງປະເທດ ແລະ ບໍ່ພຽງແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ເສັ້ນທາງສາຍນີ້ຍັງເປັນເສັ້ນທາງທີ່ມາດຕະຖານສຳ ຄັນ ເພື່ອເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັບປະເທດບ້ານໃກ້ເຮືອນຄຽງຂອງລາວເຮົາ ອັນເປັນສິ່ງພາກພູມໃຈຂອງຊາວນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ກໍຄືຜູ້ສັນຈອນໄປມາຜ່ານທາງດັ່ງກ່າວ, ແຕ່ພໍຕົກມາຮອດປັດຈຸບັນ ເສັ້ນທາງ 450 ປີ ແຕກຕ່າງກັບໄລຍະທຳອິດຢ່າງສິ້ນເຊີງ ຍ້ອນຂາດການຄຸ້ມຄອງປົກປັກຮັກສາຈາກພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງ ກໍຄືອຳນາດການປົກຄອງ ແລະ ປະຊາຊົນທີ່ຢູ່ໃກ້ຄຽງບໍລິເວນດັ່ງກ່າວຕໍ່ການບົວລະບັດຮັກສາ ກໍ່ໃຫ້ເກີດມີສະພາບຮົກເຮື້ອຈາກຕົ້ນຫຍ້າ ແລະ ສິ່ງເສດເຫລືອຕ່າງໆທີ່ພວກຄົນບໍ່ດີສວຍໂອກາດນຳໄປຖິ້ມໃສ່ຕາມເສັ້ນ ທາງແຕ່ລະຍານ ໂດຍຍາກທີ່ຈະພັນລະນາໄດ້.
ເສັ້ນທາງ 450 ປີ ມີຄວາມຍາວ 10 ກວ່າກິໂລແມັດ, ລວມມີ 8 ຊ່ອງທາງຈະລາຈອນ, ພ້ອມສ້າງຄູດອກໄມ້ກັ້ນກາງທາງກວ້າງ 2 ແມັດກວ່າ, ໄລຍະສຳເລັດການກໍ່ສ້າງໃໝ່ພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງໄດ້ລົງທຶນເປັນຈຳນວນບໍ່ໜ້ອຍ ເພື່ອນຳເອົາຕົ້ນ ດອກໄມ້ປະດັບ ໂດຍສະເພາະຕົ້ນຈຳປາທີ່ເປັນດອກໄມ້ປະຈຳຊາດປູກໃສ່ກາງຄູຈົນສຸດເສັ້ນທາງ ເພື່ອເປັນສັນຍາລັກຂອງນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ແຕ່ຕົກມາເຖິງປັດຈຸບັນ ເສັ້ນທາງດັ່ງກ່າວໄດ້ຂາດຄວາມເອົາໃຈໃສ່ບົວລະບັດຮັກສາ ຈຶ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດມີຫາງສຽງຕິຕຽນຈາກສັງຄົມ ຍ້ອນວ່າຄູກາງທາງໄດ້ເກີດມີຫຍ້າຮົກເຮື້ອ ແລະ ປົກຄຸມໄປທົ່ວ, ບາງຈຸດຫຍ້າຂຶ້ນສູງເຖິງ 2-3 ແມັດ ຈົນເຮັດໃຫ້ບໍ່ສາມາດເຫັນການສັນຈອນພາກກົງກັນ ຂ້າມ, ກໍເຊັ່ນດຽວກັນຢູ່ສອງຝາກທາງດັ່ງກ່າວກໍປົກຄຸ້ມໄປດ້ວຍຕົ້ນໄມ້ໃບຫຍ້າ ແລະ ຍັງມີສິ່ງເສດເຫລືອຕ່າງໆຖິ້ມຊະຊາຍນັບເປັນຫລາຍຈຸດ ແລະ ຮ້າຍແຮງໄປກວ່ານັ້ນ ເສັ້ນທາງດັ່ງກ່າວຍັງເປັນຈຸດຫລໍ່ແຫລມ ເປັນຊ່ອງຫວ່າງໃຫ້ກຸ່ມຄົນບໍ່ດີກໍ່ເຫດປຸ້ນຈີ້ຄົນທີ່ສັນຈອນໄປມາ ນັບທັງການເກີດອຸປະຕິເຫດຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ຍ້ອນເປັນທາງປ່ຽວມືດແລະຫ່າງ ຈາກສາຍຕາຄົນ ເຊິ່ງຕໍ່ບັນຫານີ້ ຫາກພາກສ່ວນຮັບຜິດຊອບບໍ່ຮີບຮ້ອນເຂົ້າໄປເບິ່ງແຍ່ງປົວແປງ ແລະ ບົວລະບັດຮັກສາ ກໍຍິ່ງຈະເປັນຊ່ອງຫວ່າງກໍ່ໃຫ້ເກີດສິ່ງບໍ່ດີ ແລະ ເສຍຫາຍຫລາຍດ້ານ.
