Pasalao

สรุป ดังนี้

1.เรื่องนี้กลายเป็นเป็นเรื่องดินแดนระหว่างอีสานกับลาว

2.ลาวไม่ควรบอกว่าอีสานเป็นของลาว ถ้าคนอีสานบอกดินลาวเป็นของอีสานมั้งจะคิดแนวใด๋

3.อย่างที่ความเห็นก่อนหน้าบอก มีที่อยู่ผืนหนึ่ง มีพี่กับน้องเป็นเจ้าของร่วกัน ต่อมาที่ตรงนั้นแบ่งครึ่งออกจากกัน

    พี่ได้ส่วนหนึ่งน้องได้ส่วนหนึ่ง ผ่านไป100 กว่าปี ต่างมีลูกหลานสืบไป ในยุคของลูกหลานก้อบอกว่าที่ฝั่งนั้น

    เป็นของข้อย  ซึ่งมันไม่ค่อยถูกนัก ที่ถูกคือ อดีตเป็นอนาจักรล้านช้างด้วยกัน 

Anonymous wrote:

---

สรุป ดังนี้

1.เรื่องนี้กลายเป็นเป็นเรื่องดินแดนระหว่างอีสานกับลาว

2.ลาวไม่ควรบอกว่าอีสานเป็นของลาว ถ้าคนอีสานบอกดินลาวเป็นของอีสานมั้งจะคิดแนวใด๋

3.อย่างที่ความเห็นก่อนหน้าบอก มีที่อยู่ผืนหนึ่ง มีพี่กับน้องเป็นเจ้าของร่วกัน ต่อมาที่ตรงนั้นแบ่งครึ่งออกจากกัน

    พี่ได้ส่วนหนึ่งน้องได้ส่วนหนึ่ง ผ่านไป100 กว่าปี ต่างมีลูกหลานสืบไป ในยุคของลูกหลานก้อบอกว่าที่ฝั่งนั้น

    เป็นของข้อย  ซึ่งมันไม่ค่อยถูกนัก ที่ถูกคือ อดีตเป็นอนาจักรล้านช้างด้วยกัน 

---

 Siam washed your tiny brain all clean that's no wonder why you never know the real world! and more... laos never wanted a fat silly head like you to be a laos cityzen!!

Anonymous wrote:

---

Anonymous wrote:

---

ສະຫຍາມໄດ້ມາປີ້ນປະຫວັດສາດປະມານປີ1940,ແລະໄດ້ສ້າງແຜນທີ່ສະບັບຫນື່ງ
ຂື້ນເພື່ອຍື່ນຕໍ່ສານໂລກ,ແຜນທີ່ດັ່ງກ່າວແມ່ນກວມເອົາກຳປູເຈ້ຍແລະລາວ,
ໂຊກດີທີ່ຕອນນັ້ນຢີ່ປຸ່ນເສຍໄຊກ່ອນ,ສະຫຍາມເລີຍບໍ່ມີຫຼັກແຫຼ່ງໃຫ້ເກາະ
ແຜນການດັ່ງກ່າວເລີຍບໍ່ສຳເລັດ, ແລະຍ້ອນຝຮັ່ງກ່ອນການປະລາໄຊຖອຍທັບກັບໄດ້
ລະບຸໃນສານໂລກຢ່າງແຈ້ມແຈ້ງວ່າ: ລາວ,ກຳປູເຈ້ຍເປັນປະເທດທີ່ມີເອກະລາດບໍ່ຂື້ນ
ກັບໃຜ, ເຮັດໃຫ້ແຜນການຂອງສະຫຍາມໃນຄາວນັ້ນລົ້ມເຫຼວບໍ່ເປັນທ່າ, ທີ່ເຫຼືອມີ
ແຕ່ປີ້ນປະຫວັດສາດສອນລູກຫຼານໃນທາງທີ່ຜິດຈົນຮອດປະຈຸບັນ,
ກຳປູເຈ້ຍມີແຜນທີ່ທີ່ບົ່ງບອກຢ່າງຊັດເຈນວ່າພາກອີ່ສານເປັນຂອງລາວ,ແລະ
ໄດ້ເຊັນສັນຍາຍອມຮັບຢ່າງຄັກແນ່ວ່າໃຫ້ເຫັນດີຕາມການແບ່ງປັນຂອງຝຮັ່ງ,ດັ່ງນັ້ນ
ໄທຍຈື່ງບໍ່ຢາກໃຫ້ນຳຂື້ນສູ່ສານໂລກ,ໃຫ້ເຄຼຍກັນເອງ, ເພາະຢ້ານຄົນໄທຍທັງຊາດ
ຈະຮັບຮູ້ຄວາມຈີງວ່າຖືກຕົ້ມມາຕະຫຼອດ,ແລະຍ້ອນແນວນັ້ນແລ້ວໄທຍຈື່ງບໍ່ສາມາດ
ຖຽງເເອົາເຂົາພຣະວິຫານຂອງກຳປູເຈ້ຍໄດ້.

---

ແມ່ນແລ້ວ ສະໄໝນັ້ນແມ່ນສະໄໝທີ່ສະຫຍາມບິດເບືອນປະຫວັດສາດແລະຫາທາງພະຍາຍາມເອົາທຸກສິ່ງຢ່າງຂອງລາວໄປເປັນຂອງສະຫຍາມ ແລະຍັງປ່ຽນຊື່ຈາກສຫຍາມມາເປັນໄທຍ໌ນຳດ້ວຍ ເຊິ່ງຄົນປະເທດເຂົາບໍ່ເຄີຍຮ້ອງຕົວເອງວ່າໄທຍ໌ມາກ່ອນເລີຍ
ນີ້ແມ່ນຄຳຂີ້ຕົວະທີ່ເຂົາເຈົ້າບິດເບືອນຂື້ນມາ:

คำว่า "สยาม" เป็นคำที่ชาวต่างประเทศใช้เรียกอาณาจักรอยุธยา เมื่อราว พ.ศ. 2000 เดิมทีประเทศไทยเองก็เคยใช้ชื่อว่า สยาม มานับตั้งแต่รัชสมัยสมเด็จจอมเกล้าเป็นต้นมา แต่ทว่าคนไทยไม่เคยเรียกตนเองว่า "สยาม" หรือ "ชาวสยาม" อย่างชาวต่างชาติหรือตามชื่อประเทศอย่างเป็นทางการในสมัยนั้นเลย ส่วนคำว่า "คนไทย" นั้น จดหมายเหตุลาลูแบร์ได้บันทึกไว้อย่างชัดเจนว่า ชาวอยุธยาได้เรียกตนเองเช่นนั้นมานานแล้ว

---

 ນີ້ ຄືຫຼັກຖານໜຶ່ງ ໃນຫຼາຍໆຫຼັກຖານ ທີ່ຄົນໄທຍ ເວົ້າຫຼີກລຽງປະຫວັດສາດວ່າ "คำว่า "สยาม" เป็นคำที่ชาวต่างประเทศใช้เรียกอาณาจักรอยุธยา เมื่อราว พ.ศ. 2000" ແຕ່ຫຼັກຖານນີ້ ໄທຍເອງໄດ້ບັນທຶກໄວ້ໃນໜັງສື "

ลิลิตยวนพ่าย"
ຫຼັກຖານນັ້ນ ວ່າດັ່ງນີ້ 
เรื่องย่อ ตอนต้นกล่าวนมัสการพระพุทธเจ้าและนำหัวข้อธรรมมาแจกแจงทำนองยกย่องสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ ว่า ทรงคุณธรรมข้อนั้น ๆ กล่าวถึงพระราชประวัติ ตั้งแต่ประสูติจนได้ราชสมบัติ ต่อมาเจ้าเมืองเชียงชื่น(เชลียง) เอาใจออกหาง นำทัพเชียงใหม่มาตีเมืองชัยนาท แต่ถูกสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถตีแตกกลับไป และยึดเมือง สุโขทัยคืนมาได้ แล้วประทับอยู่เมืองพิษณุโลก เสด็จออกบวชชั่วระยะหนึ่ง ต่อจากนั้นกล่าวถึงการทำสงครามกับ เชียงใหม่อย่างละเอียดครั้งหนึ่ง แล้วบรรยายเหตุการณ์ทางเชียงใหม่ ว่าพระเจ้าติโลกราชเสียพระจริต ประหารชีวิต หนานบุญเรืองราชบุตร และหมื่นดังนครเจ้าเมืองเชียงชื่น ภรรยาหมื่นดังนครไม่พอใจ ลอยมีสารมาพึ่งพระบรมโพธ ิสมภารของสมเด็จสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถและขอกองทัพไปช่วย พระเจ้าติโลกราชทรงยอทัพมาป้องกันเมืองเชียง ชื่น เสร็จแล้วเสด็จกลับไปรักษาเมืองเชียงใหม่ สมเด็จพระบรมไตรโลกนาถทรงกรีธาทัพหลวงขึ้นไปรบตีเชียงใหม่ พ่ายไปได้เมือวเชียวชื่ม ตอนสุดท้ายสรรเสริญพระบารมีสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถอีกครั้งหนึ่ง ตัวอย่างข้อความบางตอน กล่าวถึงการแต่งยวนพ่าย สารสยามภาคพร้อง กลกานท นี้ฤา คือคู่มาลาสวรรค ช่อช้อย เบญญาพิศาลแสดง เดอมกยรติพระฤา คือคุ่ไหมแส้งร้อย กึ่งกลาง ยอพระเกียรติสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถ กษัตริย์สุราชเรื้อง รศธรรม์ บรรหารยศยอยวน พ่ายฟ้า สมภารปราบปลยกัลป์ ทุกทวีป ร้อยพิภพเหลื้องหล้า อยู่เย็น ร้อยเท้าวรมมรีบเข้า มาทูล ท่านนา ถวายประทุมทองเปน ปิ่นเกล้า สํภารพ่อพยวสูรย โสภิต มอญแลยวนพ่ายเข้า ข่ายบร http://cruthai.blogspot.com/2012/06/blog-post_9400.html